SWAB-richtlijn ‘Urinary Tract Infections’ is beschikbaar

Eind 2020 is de nieuwe SWAB-richtlijn voor de empirische antimicrobiële therapie voor Urineweginfecties met systemische symptomen bij volwassenen gepubliceerd. Eén van de belangrijkste aanpassingen in deze richtlijn t.o.v. de versie uit 2013 zijn de aangepaste definities/categorieën van urineweginfecties. In lijn met de NHG-standaard Urineweginfecties, wordt er niet langer gesproken over gecompliceerde- en ongecompliceerde urineweginfecties en pyelonefritis, maar wordt de volgende classificatie aangehouden:

1. Cystitis: een urineweginfectie zonder tekenen van weefselinvasie of systemische symptomen.
2. Urineweginfecties met systemische symptomen (zoals koorts, delirium) of andere tekenen van weefselinvasie (flankpijn).
3. Urineweginfecties bij specifieke patiëntpopulaties die mogelijk risico lopen op complicaties: mannen, zwangere vrouwen, en patiënten met diabetes mellitus, een urinekatheter, na een niertransplantatie of met een autosomaal dominante polycysteuze nierziekte.

 

De aanbevolen behandelduur van urineweginfecties verschilt per voorgeschreven antibioticum en voor mannen en vrouwen. Bij het gebruik van ciprofloxacine is een behandelduur van 7 dagen voor vrouwen voldoende, terwijl voor mannen maar ook bij gebruik van co-trimoxazol of een beta-lactam antibioticum een langere behandelduur (10-14 dagen) noodzakelijk wordt geacht. In 2019 is er een belangrijke studie gepubliceerd die echter laat zien dat ook voor deze middelen, zowel bij mannen als bij vrouwen, onder bepaalde omstandigheden een behandelduur van 7 dagen voldoende is. De SWAB werkgroep van deze richtlijn vond het nog te vroeg om de algehele aanbevolen behandelduur op basis van deze studie aan te passen, maar heeft wel aan de aanbeveling toegevoegd dat bij patiënten waarin een kortere behandelduur gewenst is door bijv. relatieve-contra-indicaties, een behandelduur van 7 dagen overwogen kan worden indien de patiënt klinisch stabiel en koortsvrij is voor tenminste 48 uur.

In het hoofdstuk met betrekking tot zwangere vrouwen, wordt het screenen naar asymptomatische bacteriurie (ASB) in hoog-risico populaties niet langer aangeraden. Ook wordt het afnemen van controle kweken na behandeling van een urineweginfecties niet langer aanbevolen. Tot slot wordt het behandelen van ASB bij niertransplantatie-patiënten langer dan twee maanden na transplantatie niet langer aanbevolen. Er is helaas onvoldoende bewijs om een aanbeveling te doen ten aanzien van de behandeling van ASB de eerste twee maanden na transplantatie.