Ook bij kinderen worden intraveneuze antimicrobiële middelen al geruime tijd toegediend bij verschillende infecties in de thuissituatie. In het algemeen geldt dat infecties tegenwoordig steeds korter intraveneus behandeld hoeven te worden. Een artritis, die voorheen drie weken intraveneus behandeld werd, kan bij goede klinische respons vaak na enkele dagen over op orale therapie. Er blijven echter indicaties bestaan waarbij langdurige intraveneuze behandeling noodzakelijk is. Thuisbehandeling biedt dan voordelen boven behandeling in het ziekenhuis. OPAT biedt kinderen en ouders/verzorgers de mogelijkheid het normale leven zoveel als mogelijk weer op te pakken.

Voorbeelden van infecties bij kinderen die in aanmerking komen voor OPAT:

• Gecompliceerd osteo-articulaire infecties
• Pulmonale infecties bij cystische fibrose
• Lijninfecties (o.b.v. laag pathogene verwekkers)
• Opportunistische infecties (bv. schimmelinfecties) bij immuungecompromitteerde patiënten

Net als bij volwassen geldt bij kinderen dat er een algemene beoordeling van geschiktheid voor OPAT (zie hoofdstuk 2.3) moet plaatsvinden. De behandeld kinderarts(-infectioloog) zal samen met de (OPAT-) verpleegkundige bepalen of de indicatie voor OPAT juist is.

In vergelijking met volwassenen zijn er enkele randvoorwaarden die specifiek voor kinderen gelden.

5.1 - Patiëntcriteria

De ouders of verzorgers van het kind dienen in staat te zijn de zorg voor het kind thuis te waarborgen. Dit is een individuele inschatting die de arts maakt, eventueel samen met de afdelings- en transferverpleegkundige. Er zijn geen specifieke patiëntencategorieën waarbij OPAT gecontra-indiceerd is. Hoewel er geen harde ondergrens is wat betreft leeftijd, zullen neonaten veelal niet voor OPAT in aanmerking komen.

5.2 - Intraveneuze toegang

De mogelijke intraveneuze toegangen zijn beschreven in hoofdstuk 2.7 Een perifeer infuus heeft bij kinderen niet de voorkeur vanwege het risico op sneuvelen en daardoor herhaaldelijk opnieuw moeten prikken. Indien de patiënt geen getunnelde centraal veneuze katheter of port-a-Cath systeem heeft, gaat de voorkeur bij kinderen uit naar een PICC of een midline.

5.3 - Medicatie

Alle antimicrobiële middelen die veilig zijn voor kinderen en die geschikt zijn voor toediening in de thuissituatie (vanwege de toedieningsfrequentie of de houdbaarheid) kunnen bij kinderen voor OPAT gebruikt worden. Doseringen worden aangehouden volgens het kinderformularium. Wanneer medicatie continue wordt toegediend, zal de dagdosering in overleg met apotheker worden aangepast. Indien ouders bevoegd en bekwaam zijn, mag medicatie ook door hen worden toegediend.

5.4 - Monitoring behandeling en follow-up

Bij ontslag wordt de huisarts geïnformeerd. De behandelend kinderarts(-infectioloog) is verantwoordelijk voor de monitoring van het effect van de behandeling en de eventuele bijwerkingen. Ook dient de poliklinische follow-up door de kinderarts geregeld te worden.

Literatuur

1. Carter B, Carrol ED, Porter D et al. Delivery, setting and outcomes of paediatric Outpatient Parenteral Antimicrobial Therapy (OPAT): a scoping review. BMJ Open. 2018 Nov 15;8(11):e021603. doi: 10.1136/bmjopen-2018-021603.